ယူကရိန်းအပေါ် ဆင်နွှဲနေသည့် ရုရှားစစ်ပွဲ၏ ရှေ့တန်းစစ်မျက်နှာပြင်နှင့် နီးစပ်သည့် ခရာမက်တော့စ်မြို့လေးတွင် မာရီနာ ဟာဗရစ်ရှ် အမည်ရှိ အမျိုးသမီးတစ်ဦးသည် အသက်အရွယ်ကြီးရင့်လှပြီဖြစ်သည့် သူ့မိဘနှစ်ပါးကို ဘေးလွတ်ရာရွှေ့ပြောင်းကယ်ဆယ် ပေးနေသည့် ပရဟိတအဖွဲ့တစ်ဖွဲ့၏ ဗန်ကားပေါ်သို့ လိုက်ပါပို့ဆောင်ပေးနေသည်။ သူသည် မိဘနှစ်ပါးနှင့် ခွဲခွာရတော့မည့်အချိန်တွင် ငိုချင်နေသော်လည်း မျက်ရည်မကျမိအောင် အားတင်းထားခဲ့ရသည်ဟု ဆိုသည်။

သူ့ဖခင်သည် အသက် ၈၄ နှစ်အရွယ် ရှိပြီဖြစ်ပြီး ပရဟိတသမားများက သူ့ဖခင်ကို ထမ်းစင်ဖြင့် သယ်ထုတ်လာရသည်။ မိခင်မှာလည်း အသက် ၇၉ နှစ်အရွယ်ရှိပြီဖြစ်ပြီး ပရဟိတသမားများက သူ့မိခင်ကို လက်မောင်း တစ်ဖက်တစ်ချက်စီက ထိန်းပြီး ခေါ်ဆောင်လာခဲ့ရသည်။ သက်ကြီးရွယ်အို ဇနီးမောင်နှံနှစ်ဦးသည် သူတို့နှစ်ဦး နှစ်ပေါင်း ၇၀ နီးပါးကြာ အတူနေထိုင်ခဲ့ဖူးသည့် နေအိမ်မှထွက် ခွာပြီး ယူကရိန်းအနောက်ပိုင်းရှိ ဘိုးဘွားရိပ်သာကို သွားရတော့မည်ဖြစ်သည်။ မာရီနာက ဗန်ကားပေါ်သို့ ရောက်ရှိနေသည့် သူ့မိဘနှစ်ပါးကို အားမငယ်စေရန် နှစ်သိမ့်ပေးနေသည်။

သို့သော် ကားတံခါးများပိတ်ပြီး ကားထွက်သွားသည့်အခါတွင်မူ မာရီနာသည် ဝမ်းနည်းစွာ ငိုကြွေးမိတော့လေသည်။

“ဒါဟာ ကျွန်မမိဘတွေကို နောက်ဆုံးအကြိမ် မြင်တွေ့ရတာဖြစ်နိုင်တယ်ဆိုတာ ကျွန်မသိပါတယ်။ သူတို့အသက်အရွယ်ကို ရှင်လည်းသိတာပဲလေ။ ကျွန်မက သူတို့ကို လုံလောက်တဲ့ ပြုစုစောင့်ရှောက်မှုမှ မပေးနိုင်တော့တာပဲလေ”ဟု မာရီနာက ပြောကြားခဲ့ပြီး ခင်ပွန်းဖြစ်သူနှင့်အတူ အလုပ်ဆက်လုပ်ရန် ခရာမက်တော့စ်မြို့တွင် ဆက်လက် နေထိုင်ရန်ဆုံးဖြတ်ခဲ့သည့် မာရီနာက ပြော ကြားခဲ့သည်။

တိုက်ပွဲများ ပြင်းထန်စွာဖြစ်ပွားနေသည့် ယူကရိန်း၏ ဒိုးနက်ဒေသတွင် နေထိုင်သူများကို အမြန်ဆုံးကယ်ထုတ်ရန် ယူကရိန်းသမ္မတ ဗိုလိုဒီမာဇယ်လန်စကီးက အမိန့်ထုတ်ပြန်ခဲ့ပြီးနောက် ရက်ပိုင်းအကြာတွင် ယူကရိန်းအကူအညီပေးရေးအဖွဲ့နှင့်အတူ ပရဟိတသမားများက မာရီနာ၏ မိဘများကို လာရောက် ခေါ်ဆောင်သွားခဲ့ခြင်းဖြစ်သည်။

“ဒိုးနက်ဒေသက လူတွေ ပိုပြီးထွက်ခွာ လာလေလေ။ ရုရှားတပ်တွေရဲ့ သတ်ဖြတ်မှု ကိုခံရမယ့် လူတွေ နည်းလေလေပဲ ဖြစ်ပါတယ်”ဟု ဇယ်လန်စကီးက ပြောကြားခဲ့သည်။

ယူကရိန်းအရှေ့ပိုင်းတွင် သြဂုတ်လ ရာသီဥတုသည် နွေးထွေးနေဆဲဖြစ်သော်လည်း အာဏာပိုင်များက ဆောင်းဦးနှင့် ဆောင်းရာသီကာလများ၏ အအေးဓာတ်အတွက် ကြိုတင်ပြင်ဆင်မှုများ လုပ်ဆောင်နေသည်။

ဒိုးနက်ဒေသတွင် လူပေါင်း ၃၅၀၀၀၀ ခန့်ရှိနေဆဲဖြစ်ပြီး အများစုမှာ အအေးဒဏ်ကို ကာကွယ်ရန် အပူပေးစနစ်များ၊ လျှပ်စစ်ဓာတ်အား သို့မဟုတ် သန့်ရှင်းသည့် သောက်သုံးရေများပြတ်လပ်နေသည်။

သြဂုတ် ၂ ရက်တွင်မူ ယူကရိန်း ဒုတိယဝန်ကြီးချုပ် အီရာနာဗာရက်ရှ်ချော့က ဒိုးနက်ဒေသမှ ကယ်ထုတ်လာသူများ လိုက်ပါလာသည့် ရထားတစ်စင်းသည် ယူကရိန်းအလယ် ပိုင်းဒေသကို ရောက်ရှိခဲ့ကြောင်း ပြောကြားခဲ့သည်။

ဆောင်းဦးကာလတွင် ဒိုးနက်ဒေသမှ လူပေါင်း ၂၀၀,၀၀၀ မှ ၂၂၀,၀၀၀ ခန့်ကို တာဝန်အရ မဖြစ်မနေ ကယ်ဆယ်ရေးကြိုးပမ်း အားထုတ်မှုအရ ကယ်တင်နိုင်ရန် အာဏာပိုင်များက မျှော်မှန်းထားကြသည်။

ရုရှား၏ လက်နက်ကြီးများဖြင့် မကြာခဏ အပစ်ခံခဲ့ရသည့် ခရာမက်တော့စ်မြို့ပြင်နေရာများတွင် ပရဟိတသမားများသည် စုရပ်တစ်ခုပြုလုပ်ထားသည်။ ယင်းစုရပ်တွင် ၎င်းတို့ ရွှေ့ပြောင်းကယ်ဆယ်ပေးသူများကိုစုစည်းပြီး နိုင်ငံအနောက်တောင်ပိုင်း မိုင် ၅၀ အကွာရှိ ပိုခရော့စ် မြို့ရှိ ရထားဘူတာရုံသို့ ပို့ဆောင်ခဲ့ကြသည်။

ယင်းရထားဘူတာရုံသို့သွားရန် ဗန်ကားပေါ်သို့ တက်ရတော့မည့် အသက် ၈၇ နှစ် အရွယ် ဗလန်တီနာ အေဘရာမန်နော့ဗ်စကာအမည်ရှိ အဖွားအိုတစ်ဦးသည် လွန်ခဲ့သည့် နှစ်ပေါင်း ၅၀ ခန့်က ရိုက်ကူးထားသည့် သူ့မိခင်နှင့် ညီမတို့၏ အဖြူ၊အမည်း ဓာတ်ပုံတစ်ပုံကိုသာ ယူဆောာင်လာခဲ့သည်။ ယင်းဓာတ်ပုံသည် သူ့ဘဝအတွက် အမှတ်ရစရာ တစ်ခုဖြစ်သည်။

“ဘုရားကယ်ပါ၊ ဘုရားကယ်ပါ၊ ကျွန်မတော့ ရူးတော့မှာပဲ”ဟု သူက တုန်လှုပ်ခြောက် ခြားစွာ ရေရွတ်နေသည်။ သူနေထိုင်သည့် ကျေးရွာကို ဗုံးများကြဲချခံခဲ့ရပြီးနောက် အိမ်မက်ဆိုးသဖွယ် ထိတ်လန့်ကြောက်ရွံ့ခဲ့ရသည်ဟု အေဘရာမန်နော့ဗ်စကာက ဆိုသည်။ ထို့နောက် သူ့သမီးက သူ့ကို ဘေးကင်းသည့် နေရာတွင် သွားရောက်နေထိုင်ရန် တိုက်တွန်းခဲ့သည်ဟု ဆိုသည်။

သူသည် အသက်ကြီးပြီဖြစ်သော်လည်း မှတ်ဉာဏ်များ မပျက်စီးသေးပေ။ ဒုတိယကမ္ဘာစစ်က ဂျာမန်စစ်သားများသည် ယူကရိန်းကို သိမ်းပိုက်ခဲ့ချိန်က အကြောင်းအရာများကို သူ မှတ်မိနေသေးသည်။ သို့သော်လည်း သူ့အတွက် ရုရှားတပ်များ၏ ဗုံးကြဲတိုက်ခိုက်မှုက ပိုမိုဆိုးရွားခဲ့သည်ဟု ဆိုသည်။

“သူတို့က လူ့တိရစ္ဆာန်တွေ၊ ခွေးအတွေပဲ။ ဒီလိုတွေပြောလို့ ကျွန်မကို ခွင့်လွှတ်ပါဘုရားသခင်ရယ်။ ယုံတောင်မယုံနိုင်ပါဘူး။ သူတို့ဟာကလေးတွေကိုတောင် သတ်နေကြတယ်”ဟု ဗလန်တီနာက ပြောကြားခဲ့သည်။

အစိုးရ၏ အမိန့်နှင့်အတူ ဒိုးနက်ဒေသမှ ထွက်ခွာသူများလည်း ရှိသကဲ့သို့ ယင်းဒေသတွင်သာ ဆက်လက်နေထိုင်သူအချို့လည်း ရှိနေဆဲဖြစ်သည်။ ခရာမက်တော့စ်မြို့တွင် ရုရှား၏ အမြောက်ဖြင့်ပစ်ခတ်မှုကြောင့် နီနာဂရန်ဒိုဗာ၏ သုံးလွှာတိုက်ခန်းသည် ထိခိုက်ပျက်စီးသွားခဲ့သည်။ သို့သော်လည်း နီနာနှင့် မသန်စွမ်းခင်ပွန်းဖြစ်သူ ယူရီတို့သည် ယင်းအဆောက်အအုံ၏ မြေအောက်ခန်းတွင် ဆက်လက် နေထိုင်လျက်ရှိသည်။

သူတို့သည် ယင်းနေရာမှ ထွက်ခွာရန် အစီအစဉ်မရှိဘဲ ချက်ပြုတ်ရန်အတွက် အဆောက်အအုံ၏ ခြံဝန်းထဲတွင် ထင်းများစုဆောင်းထားကြောင်း နီနာက ပြောကြားခဲ့သည်။ ထို့ပြင် ဒိုးနက်ဒေသတွင် ဆက်လက်နေထိုင်သူများအနေဖြင့် မိမိအသက်ကို မိမိတာဝန်ယူရန် ကြေညာထားသည့် အာဏာပိုင်များ၏ ကြေညာချက်မှတ်တမ်းကိုလည်း သဘောတူကြောင်း လက်မှတ်ရေးထိုးရန် အသင့်ရှိ သည်ဟု နီနာကဆိုသည်။

“ကျွန်မတို့မှာ သွားစရာနေရာမရှိဘူး။ ကျွန်မယောကျ်ားကိုလည်းပြုစုရမယ်။ ဖြစ် ချင်တာသာဖြစ်တော့”ဟု နီနာက ပြောကြားခဲ့သည်။

ပိုခရော့စ်မြို့ရှိ ရထားဘူတာရုံသို့ ပို့ဆောင်ခံရပြီးနောက် ရာနှင့်ချီသည့် ရွှေ့ ပြောင်းနေထိုင်သူများသည် နီပရိုမြို့သို့ ဆက်လက်ခရီးနှင်ရန် ရထားပေါ်သို့ တက်နေကြသည်။

ဘူတာရုံ၏ စင်္ကြံလမ်းဘေးတွင် သမီးငယ်တစ်ဦးနှင့်အတူ မတ်တပ်ရပ်နေည့် ဗစ်တိုးရီးယားအမည်ရှိ အမျိုးသမီးတစ်ဦးကမူ သူသည် ရုရှားတပ်များ၏ အမြောက်ဖြင့် ပစ်ခတ်နေသည့် အန္တရာယ်များကြောင့် သူနေထိုင်သည့် ဘက်ခ်မွတ်မြို့မှ ထွက်ခွာလာခဲ့ ခြင်းဖြစ်သည်ဟု ဆိုသည်။

“ကျွန်မတို့မှာ ပြဿနာတွေက အများကြီးရှိပါတယ်။ လျှပ်စစ်ဓာတ်အားနဲ့ ဂက်စ်တွေ ပြတ်နေပါတယ်။ အဲဒါကြောင့် ကလေးရှိတဲ့ မိသားစုတွေဟာ ဒီနေရာက အရင်ဆုံး ထွက်ခွာသင့်တယ်လို့  ကျွန်မ ထင်ပါတယ်”ဟု ဗစ်တိုးရီးယားက ပြောကြားခဲ့သည်။

ဒိုးနက်ဒေသမှ ထွက်ခွာလာသူများကို တင်ဆောင်ထားသည့် ရထားကြီးသည် ဘူတာရုံမှ လှုပ်လီလှုပ်လဲ့နှင့် မထွက်ခွာမီအချိန်တွင် စစ်ပွဲအတွင်း အန္တရာယ်ရှိကြောင်း သတိပေးနှိုးဆော်သည့် အချက်ပေးဥသြသံကြီးသည် လေထုကို ထွင်းဖောက်ပြီး ကျယ်လောင်စွာ ထွက်ပေါ်လာခဲ့လေသည်။

Ref : AP