အကျအန ရွေးချယ်ထားသည့် စကားလုံးများ၏ စွမ်းအားကို လူတိုင်းသိရှိကြပြီး အားကောင်းသော နိုင်ငံရေး မိန့်ခွန်းများ၏ ရိုက်ခတ်ချက်ကို ယနေ့တိုင် မြင်နိုင်သည်။ သမိုင်းတစ်လျှောက် အများပြည်သူသို့ ပြောကြားချက်များသည် အခြားမည်သည့်အရာနှင့်မျှ မတူဘဲ ပြည်သူတို့အား နိုးကြားစေပြီး မိန့်ခွန်းပြော ကောင်းသူများသည် ၎င်းတို့၏ စကားပြော ကျွမ်းကျင်မှုများကို ၎င်းတို့၏ အမှတ်သညာများအဖြစ် ချန်ထားနိုင်ခဲ့ကြသည်။ အမျိုးမျိုးသော အနေအထားများနှင့် ပတ်သက်၍ စကားလုံးများ၏ စွမ်းအားကို အသုံးပြုကာ သမိုင်း၏ လမ်းကြောင်းများကို ပြောင်းလဲအောင် ပြုလုပ်နိုင်ခဲ့ကြသူများ ရှိသည်။ ယင်းကဲ့သို့ ဖြစ်ပေါ်သည့်အခါ အဆိုပါပုဂ္ဂိုလ်တို့ ပြောကြားခဲ့သည့် မိန့်ခွန်းများသည် ပြောကြားသူ ကိုယ်တိုင်ကဲ့သို့ပင် မေ့မရနိုင်အောင် ကျန်ရစ်ခဲ့ရသည်။ အချိန်နှင့်အမျှ ၎င်းတို့၏ မိန့်ခွန်းစာသားများသည် သီချင်း သို့မဟုတ် ကဗျာစာသားများ ဖြစ်လာကြသကဲ့သို့ ၎င်းတို့၏ မိန့်ခွန်းများကို လှုံ့ဆော်မှုပေးနိုင်သော ဝတ္ထုများအဖြစ်သို့ ပြောင်းလဲသွားသည်ကိုလည်း တွေ့မြင်ရသည်။ နိုင်ငံရေးဟူသည် အမြဲတမ်း အများပြည်သူတို့အတွက် ပြောစရာ ဆိုစရာ နယ်ပယ်တစ်ရပ်ဖြစ်ပြီး အများပြည်သူသို့ မိန့်ခွန်းပြောကြား ခဲ့သူများ အနေဖြင့် စကားလုံးများ သက်သက်ဖြင့် ကမ္ဘာကို ကိုင်လှုပ်ခဲ့ကြပုံကို နမူနာအားဖြင့် တင်ပြလိုပါသည်။

၁၉၆၃ ခုနှစ် သြဂုတ်လ ၂၈ ရက်က မာတင်လူသာကင်းဂျူနီယာသည် ၀ါရှင်တန်ဒီစီတွင် “ကျွန်တော့်မှာ အိပ်မက်တစ်ခုရှိတယ်။ ကျွန်တော့်ကလေးငယ် လေးဦးအနေနဲ့ တစ်နေ့နေ့မှာ သူတို့ရဲ့ အရေပြားအရောင်နဲ့ မဆုံးဖြတ်ဘဲ သူတို့ရဲ့ အကျင့်စရိုက်နဲ့ ဆုံးဖြတ်တဲ့ နိုင်ငံတစ်နိုင်ငံမှာ နေထိုင်ရဖို့ပါ” အစရှိသဖြင့် ပြောကြားခဲ့သည်။ သူသည် အာဖရိကန်-အမေရိကန် လူထုအတွက် လူမျိုးရေးဆိုင်ရာ တန်းတူညီမျှမှုကို ဆောင်ကြဉ်းပေးခဲ့သူဖြစ်သည်။ “ကျွန်တော့်မှာ အိပ်မက်တစ်ခု ရှိတယ်” ဟူသော စကားလုံးများဖြင့် စတင်ခဲ့သည့် သူ၏မိန့်ခွန်းသည် သမိုင်း၌ လူသိအများဆုံး မိန့်ခွန်းတစ်ရပ် ဖြစ်ခဲ့သည်။ သူ၏ အဆိုပါ မိန့်ခွန်းသည် အမေရိကန်၏ သမိုင်းလမ်းကြောင်းကို ပြောင်းလဲပစ်ခဲ့ပြီး အမေရိကန် ပြည်ထောင်စု၌ လူမျိုးရေး ခွဲခြားမှုကို ရှက်စရာအဖြစ် မြင်အောင် ပြုလုပ်နိုင်ခဲ့သည်။

နယ်လ်ဆင်မင်ဒဲလားသည် တောင်အာဖရိကနိုင်ငံတွင် လူဖြူများ လွှမ်းမိုးကြီးစိုးမှုကို ဆန့်ကျင်ခဲ့သည့် ချန်ပီယံ တစ်ဦးဖြစ်ပြီး အကြောင်းပြချက် မပေးဘဲ နှစ်ပေါင်းများစွာ အကျဉ်းချထားခံခဲ့ရသူ ဖြစ်သည်။ သူက သူ့အား အမှုစစ်ဆေးသည့် တရားခွင်တွင် “ကျွန်တော့်ဘဝ တစ်သက်တာအတွင်း အာဖရိကန် ပြည်သူတွေနဲ့ ပတ်သက်လို့ ဒီရုန်းကန်မှုအတွက် ကျွန်တော့်ကိုယ်ကျွန်တော် ရည်ညွှန်းပါတယ်။ ကျွန်တော် လူဖြူတွေ လွှမ်းမိုးကြီးစိုးမှုကို တိုက်ခဲ့တယ်။ ကျွန်တော် လူမည်းတွေ လွှမ်းမိုးကြီးစိုးမှုကိုလည်း တိုက်ခဲ့တယ်။ လူသားတွေအားလုံး ညီညီညွတ်ညွတ် အတူတကွ နေထိုင်ပြီး အခွင့်အလမ်း ညီတူရတဲ့ ဒီမိုကရေစီကျပြီး လွတ်လပ်တဲ့ လူ့အဖွဲ့အစည်းဆိုတဲ့ စံတစ်ရပ်ကို ကျွန်တော် မြတ်နိုးခဲ့ပါတယ်။ ဒါဟာ ကျွန်တော် နေထိုင်ဖို့နဲ့ ရယူအောင်မြင်နိုင်ဖို့ မျှော်လင့်တဲ့ စံတစ်ရပ် ဖြစ်ပါတယ်။ ဒါပေမဲ့ လိုအပ်လာရင် ကျွန်တော် သေဖို့အသင့်ပြင်ထားတဲ့ စံတစ်ရပ်လည်း ဖြစ်ပါတယ်” ဟု ပြောကြားခဲ့သည်။ ၁၉၆၄ ခုနှစ် ဧပြီ ၂၀ ရက်၌ တောင်အာဖရိကနိုင်ငံ ပရီတိုးရီးယားမြို့တွင် ပြောကြားခဲ့ခြင်းဖြစ်သည်။ သူ၏မိန့်ခွန်းသည် ယင်းကိစ္စနှင့် ပတ်သက်သော အကြောင်းအရာများအနက် ကြားဖူးသမျှထဲ၌ အကောင်းဆုံးအဖြစ် သမိုင်းတွင်ခဲ့သည်။

မဟတ္တမဂန္ဒီသည် ၁၉၁၆ ခုနှစ် ဖေဖော်ဝါရီ ၄ ရက်တွင် အိန္ဒိယနိုင်ငံ ဘာနာရက် ဟိန္ဒူတက္ကသိုလ်၌ “ခင်ဗျားတို့ကိုယ်တိုင် ခင်ဗျားတို့ဆီက ဒီရတနာတွေကိုချွတ်ပြီး ခင်ဗျားတို့ နိုင်ငံသားတွေအတွက် ယုံကြည်မှုမှာ မမြှုပ်နှံဘူးဆိုရင် အိန္ဒိယနိုင်ငံကို ကယ်တင်နိုင်မှာ မဟုတ်ဘူး” ဟု ပြောကြားခဲ့သည်။ ယင်းမိန့်ခွန်းကို အိန္ဒိယနိုင်ငံရှိ အထက်တန်းလွှာများအား နှိုးဆော်ရန် ပြောကြားခဲ့ခြင်းဖြစ်သည်။ ဗြိတိသျှတို့ထံမှ လွတ်လပ်ရေးရယူရန် အထက်တန်းလွှာတို့မှာ အားကောင်းသော အင်အားစုဖြစ်သည်။ ယင်း၌ ဂန္ဒီသည် ရုန်းကန်ရခြင်း၏ နှိမ့်ချရသော သဘောအပြင် တာဝန်ရှိသူများ၏ ပေါ့လျော့သော သဘောတို့ကို ရည်ညွှန်းခဲ့ခြင်းဖြစ်သည်။ သူ၏ မိန့်ခွန်းသည် သာမန်ပြည်သူများအား လွတ်လပ်ရေး လှုပ်ရှားမှုထဲသို့ ရောက်လာအောင် လှုံ့ဆော်ပေးနိုင်ခဲ့သည်။

မည်သို့ပင် ဆိုစေကာမူ အားကောင်းသော နိုင်ငံရေး မိန့်ခွန်းများသည် ပြည်သူများအား တစ်စုံတစ်ရာ နိုးကြားလာအောင် လှုံ့ဆော်ပေးနိုင်သောကြောင့် မိန့်ခွန်းများကို လက်လွတ်စပယ် ပြောဆိုခြင်း မပြုဘဲ စကားလုံးများကို စွမ်းအားရှိအောင် အသေအချာ ရွေးချယ်ပြောဆိုရန် လိုအပ်ပါကြောင်း The Daily Eleven သတင်းစာက ရေးသားအပ်ပါသည်။

ဇန်နဝါရီ ၁၁ ရက်နေ့ထုတ် The Daily Eleven သတင်းစာ၏ အယ်ဒီတာ့အာဘော်