ျပည္သူ႕လႊတ္ေတာ္ အ႒မပုံမွန္အစည္းအေ၀း ၁၆ ရက္ေျမာက္ေန႔တြင္ ရေသ့ေတာင္ မဲဆႏၵနယ္မွ ျပည္သူ႔လႊတ္ေတာ္ကိုယ္စားလွယ္ ေဒၚခင္ေစာေ၀၏ တစ္ေန႔တျခား မ်ားျပားလာၿပီး ထိတ္လန္႔ဖြယ္ရာအဆင့္သို႔ ေရာက္ရွိေနေသာ သက္ငယ္မုဒိမ္းမႈ က်ဴးလြန္သူမ်ားကို ထိေရာက္စြာ ဟန္႔တားႏိုင္ရန္ အထူးဥပေဒတစ္ရပ္ အျမန္ေရးဆြဲ၍ ယင္းဥပေဒတြင္ ျပစ္မႈျပစ္ဒဏ္အပိုင္းကို ေသဒဏ္ခ်မွတ္သည္အထိ ေရးဆြဲျပ႒ာန္းေပးရန္ အစိုးရအား တိုက္တြန္းေၾကာင္းအဆိုကို ေဆြးေႏြးခဲ့ၿပီး လႊတ္ေတာ္အဆုံးအျဖတ္ယူရာတြင္ ႐ႈံးနိမ့္ခဲ့ျခင္းေၾကာင့္ မွတ္တမ္းအျဖစ္သာ ထားရွိခဲ့သည္။ သက္ငယ္မုဒိမ္းမႈမ်ားႏွင့္ ပတ္သက္လွ်င္ ေသဒဏ္ေပးေရး မေပးေရး အျငင္းပြားမႈမ်ားရွိေနၿပီး အမ်ဳိးသမီးထုအၾကားတြင္ ယင္းျပစ္မႈအတြက္ ေသဒဏ္ေပးျခင္း ကဲ့သို႔ေသာ ႀကီးေလးသည့္အျပစ္မ်ဳိး ခ်မွတ္ေပးႏုိင္ရန္ ေတာင္းဆိုမႈမ်ား ရွိခဲ့သည္။ ထို႔အတြက္ေၾကာင့္ လႊတ္ေတာ္တြင္ သက္ငယ္မုဒိမ္းမႈအတြက္ ေသဒဏ္ခ်မွတ္ႏုိင္ေရး အထူးဥပေဒတစ္ရပ္ ေရးဆြဲျပ႒ာန္းေပးရန္ တိုက္တြန္းေၾကာင္းအဆို ႐ႈံးနိမ့္ခဲ့ရသည့္အတြက္ ေ၀ဖန္မႈမ်ား ထြက္ေပၚခဲ့သည္။
သို႔ေသာ္လည္း ကေလးသူငယ္ႏွင့္ မသန္စြမ္းသူ အမ်ဳိးသမီးကို မုဒိမ္းမႈက်ဴးလြန္ပါက ေထာင္ဒဏ္အနည္းဆုံး ႏွစ္ ၂၀ မွ ေသဆုံးသည္အထိ ျပစ္ဒဏ္က်ခံရမည့္ပုဒ္မပါ၀င္ေသာ ဥပေဒမူၾကမ္းမ်ား ေရးဆြဲေနေၾကာင္း လူမႈ၀န္ထမ္းကယ္ဆယ္ေရးႏွင့္ ျပန္လည္ေနရာခ်ထားေရး၀န္ႀကီးဌာန ဒုတိယ၀န္ႀကီးက လႊတ္ေတာ္တြင္ ေျပာၾကားထားခဲ့သည္။ စာရင္းဇယားမ်ားအရ တစ္ႏုိင္ငံလုံး၌ ၂၀၁၆ ခုႏွစ္အတြင္း မုဒိမ္းမႈ ၁၁၀၀ ျဖစ္ပြားခဲ့ရာ သက္ငယ္မုဒိမ္းမႈ ၆၇၁ မႈ၊ ၂၀၁၇ ခုႏွစ္တြင္ မုဒိမ္းမႈ ၁၄၀၅ မႈ ျဖစ္ပြားခဲ့ရာ သက္ငယ္မုဒိမ္းမႈ ၈၉၇ မႈႏွင့္ ၂၀၁၈ ခုႏွစ္တြင္ မတ္လအထိ မုဒိမ္းမႈ ၅၃၃ မႈျဖစ္ပြားခဲ့ရာ သက္ငယ္မုဒိမ္းမႈ ၃၆၀ ျဖစ္ပြားခဲ့သည္။ ယင္းအခ်က္အလက္ကိုၾကည့္လွ်င္ မုဒိမ္းမႈျဖစ္ပြားမႈႏႈန္း ျမင့္တက္လာသည္ကို ေတြ႕ရၿပီး တရားဥပေဒစိုးမိုးေရးအတြက္ ႀကီးစြာေသာ ၿခိမ္းေျခာက္မႈႏွင့္ ရင္ဆိုင္ေနရသည္မွာ အမွန္ပင္ျဖစ္သည္။
အမ်ဳိးသမီးမ်ားအေပၚ လိင္အၾကမ္းဖက္မႈ Sexual Harassment ႏွင့္ လိင္ပိုင္းဆိုင္ရာ က်ဴးလြန္မႈျဖစ္စဥ္မ်ားသည္ ျမန္မာႏုိင္ငံတြင္သာမက ကမၻာႏွင့္အ၀န္း ရင္ဆိုင္ၾကံဳေတြ႕ေနရေသာ ျပႆနာတစ္ရပ္လည္း ျဖစ္သည္။ အထူးသျဖင့္ ဆင္းရဲေသာႏုိင္ငံမ်ားတြင္ အမ်ဳိးသမီးမ်ားအေပၚ လိင္ပိုင္းဆိုင္ရာ အျမတ္ထုတ္မႈ၊ အၾကမ္းဖက္ ေစာ္ကားမႈျဖစ္စဥ္မ်ားႏွင့္ မုဒိမ္းက်င့္သတ္ျဖတ္သည္အထိ ဆိုးရြားေသာ မႈခင္းျဖစ္စဥ္မ်ားတြင္ အာဏာပိုင္မ်ား အေနျဖင့္ အမ်ဳိးသမီးမ်ားအေပၚ ႀကိဳတင္၍ အကာအကြယ္ေပးႏုိင္မႈ ေလ်ာ့ရဲျခင္းသည္ အခ်က္တစ္ခ်က္အျဖစ္ ရွိေနသည္။ ျပစ္မႈႏွင့္ ျပစ္ဒဏ္ပိုင္းဆိုင္ရာ မွ်တေစရန္ သို႔မဟုတ္ သက္ငယ္မုဒိမ္းကဲ့သို႔ေသာ စပ္ဆုပ္ရြံရွာဖြယ္ေကာင္းသည့္ မႈခင္းျဖစ္စဥ္မ်ားအေပၚ ႀကီးေလးသည့္ျပစ္ဒဏ္မ်ဳိး ခ်မွတ္ႏိုင္ရန္ ႀကိဳးစားအားထုတ္ရျခင္းထက္ အမ်ဳိးသမီးမ်ား Victim သားေကာင္အျဖစ္သို႔ မေရာက္ေစရန္ ႀကိဳတင္ကာကြယ္ေပးႏုိင္မႈ အပိုင္းသည္ မ်ားစြာခက္ခဲၿပီး အေရးႀကီးသည္ဆိုသည့္အခ်က္ကို သတိျပဳရမည္ျဖစ္သည္။
အမ်ဳိးသမီးတို႔၏ အခြင့္အေရးဆိုင္ရာ ကာကြယ္ေစာင့္ေရွာက္မႈေပးေသာ အဖြဲ႕အစည္းမ်ားက လိင္ပိုင္းဆိုင္ရာ အျမတ္ထုတ္ခံရမႈမ်ား၊ အႏိုင္က်င့္ေစာ္ကားမႈမ်ားအတြက္ အာဏာပိုင္မ်ားက ဥပေဒျဖင့္ ထိေရာက္သည့္ အကာအကြယ္ေပးမႈမ်ား လုပ္ေဆာင္ရန္ ေတာင္းဆိုၾကသကဲ့သို႔ပင္ အမ်ဳိးသမီးထုအၾကား ပညာေပး လုပ္ေဆာင္မႈမ်ားကိုလည္း က်ယ္က်ယ္ျပန္႔ျပန္႔ ျပဳလုပ္ေနၾကျခင္းလည္း ျဖစ္သည္။ ျမန္မာႏုိင္ငံတြင္လည္း အမ်ဳိးသမီးငယ္မ်ား လိင္ပိုင္းဆိုင္ရာ အၾကမ္းဖက္ခံရမႈအေပၚ ကာကြယ္ေစာင့္ေရွာက္ႏိုင္ေရး အသိပညာေပး ကမ္ပိန္းမ်ားစြာ လုပ္ေဆာင္ေနၾကသည္။ သို႔ျဖစ္ရာ အမ်ဳိးသမီးမ်ားအေပၚ လိင္ပိုင္းဆိုင္ရာ အႏုိင္က်င့္မႈ ေလ်ာ့နည္းက်ဆင္းေစရန္ႏွင့္ အမ်ဳိးသမီးငယ္မ်ား လိင္အၾကမ္းဖက္မႈ၏ သားေကာင္မ်ားမျဖစ္ေစရန္ အာဏာပိုင္မ်ားအေနျဖင့္ အဘက္ဘက္မွ ဆန္းစစ္ကာ ႀကိဳတင္စီမံကာကြယ္မႈ အပိုင္းကို အေလးအနက္ထား လုပ္ေဆာင္ေပးသင့္ပါေၾကာင္း The Daily Eleven သတင္းစာက ေရးသားအပ္ပါသည္။
ဇြန္လ ၂၁ ရက္ေန႔ထုတ္ The Daily Eleven သတင္းစာ အယ္ဒီတာ့အာေဘာ္
