အပြည်ပြည်ဆိုင်ရာ ရာဇဝတ်ခုံရုံး (ICC) သို့ မေ ၃၀ ရက်က တင်သွင်းခဲ့သော ရှေ့နေများ၏ တရားစွဲဆိုရန် လျှောက်လွှာတွင် ပုံမှန်မဟုတ်သော ပူးတွဲတင်ပြမှု စာမျက်နှာပေါင်း ၂၀ ပါဝင်ခဲ့ပြီး ယင်းတွင် ဘင်္ဂါလီ မွတ်စလင် အမျိုးသမီးနှင့် မိန်းကလေး ၄၀၀ တို့၏ ခရမ်းရောင် လက်ဗွေနှိပ်ထားမှုများ ပါဝင်ကြောင်း သိရသည်။

၎င်းတို့သည် လွန်ခဲ့သည့်နှစ်က မြန်မာနိုင်ငံမှ ထွက်ပြေးလာသော ဘင်္ဂါလီ မွတ်စလင် ဒုက္ခသည်များဖြစ်ပြီး အများစုမှာ စာမတတ်သူများ ဖြစ်ကြောင်းလည်း သိရသည်။

ယင်းလျှောက်ထားလွှာသည် သည်ဟိတ်မြို့အခြေစိုက် (ICC) ကို ဘင်္ဂါလီ မွတ်စလင်များအပေါ် လူမျိုးတုံး သတ်ဖြတ်မှု အပါအဝင် ရက်စက်ကြမ်းကြုတ်မှုများ ဆက်လက် ကျူးလွန်မှုကို ရာဇဝတ်ကြောင်းအရ စုံစမ်းစစ်ဆေးမှု စတင်ပြုလုပ်ရန် တောင်းဆိုထားခြင်း ဖြစ်သည်။ ကုလသမဂ္ဂနှင့် အမေရိကန်တို့က လူမျိုးစုလိုက် သုတ်သင်မှုဟု ခေါ်ဆိုသောကိစ္စအား (ICC) အနေဖြင့် ဝင်ရောက် စွက်ဖက်ပိုင်ခွင့် ရှိ မရှိနှင့် ပတ်သက်၍ ဆူညံစွာ ငြင်းခုံနေမှုများ ဖြစ်ပေါ်နေသည့်အကြား ယခုလျှောက်ထားမှု ထပ်မံထွက်ပေါ်လာခြင်း ဖြစ်သည်။

ယင်းတိုက်ခိုက်မှုများသည် ယခုအထိ အပြစ်ပေး အရေးယူမခံရသေးဘဲ သက်သေများစွာတို့က အရပ်သားများကို မုဒိမ်းကျင့်ခြင်းနှင့် သတ်ဖြတ်ခြင်းတို့ကို ကျူးလွန်ခဲ့ကြသူများသည် မြန်မာအစိုးရ တပ်မတော် ယူနီဖောင်းများ ဝတ်ထားကြောင်း ပြောကြားခဲ့ကြသည်။

လူ့အခွင့်အရေးအဖွဲ့များက တာဝန်ခံမှု မရှိခြင်းသည် အထူးသဖြင့် တုန်လှုပ်ချောက်ချားဖွယ်ဖြစ်ပြီး ဘင်္ဂါလီ မွတ်စလင်များအပေါ် တိုက်ခိုက်မှုများသည် (ICC) တည်ထောင်ရခြင်း ရည်ရွယ်ချက်ဖြစ်သည့် လူအစုလိုက် အပြုံလိုက်အပေါ် ရက်စက်ကြမ်းကြုတ်မှုများ ကျူးလွန်းခြင်းနှင့် အတိအကျ အကျုံးဝင်သည်ဟုလည်း ပြောကြားခဲ့သည်။

အဓိက ပြဿနာမှာ အကြမ်းဖက်မှုများ ဖြစ်ပွားခဲ့ရာ နေရာဖြစ်သော မြန်မာနိုင်ငံသည် (ICC) ကို လက်မှတ် ထိုးထားသည့်နိုင်ငံ မဟုတ်ခြင်း ဖြစ်သည်။ ထို့ကြောင့် ကုလသမဂ္ဂ လုံခြုံရေးကောင်စီက လွှဲပြောင်းပေးခြင်း မရှိဘဲ (ICC) အနေဖြင့် မြန်မာနိုင်ငံတွင် ဖြစ်ပွားသော ရာဇဝတ်မှုများ သို့မဟုတ် မြန်မာနိုင်ငံသားများက ကျူးလွန်သော ရာဇဝတ်မှုများကို ကိုင်တွယ်ပိုင်ခွင့် မရှိပေ။ လုံခြုံရေးကောင်စီက လွှဲပြောင်းပေးရန် ကိစ္စမှာလည်း မဖြစ်နိုင်ဟု သုံးသပ်သူအများစုက ဆိုကြသည်။

မြန်မာနိုင်ငံသည် တာဝန်ရှိသူများကို အပြစ်ပေးရန်အတွက် လည်းကောင်း လူ့အခွင့်အရေးအဖွဲ့များ၊ ဂျာနယ်လစ်များနှင့် ဂြိုဟ်တုဓာတ်ပုံများတို့မှ ရရှိထားသည့် အထောက်အထားများကို လိုက်လံစုံစမ်းရန်အတွက် လည်းကောင်း စိတ်ဝင်စားဟန် မပြပေ။

ထို့ကြောင့် တရားစွဲဆိုသူများနှင့် လူ့အခွင့်အရေးဆိုင်ရာ ရှေ့နေများက ချဉ်းကပ်မှုအသစ် တစ်ရပ်ကို ကြိုးပမ်း ဆောင်ရွက်နေကြသည်။ ၎င်းတို့က သိန်းနှင့်ချီသော ဘင်္ဂါလီ မွတ်စလင်များ ဘင်္ဂလားဒေ့ရှ်နိုင်ငံသို့ မောင်းထုတ်ခံရသောကြောင့် လူသားဆန်မှုကို ချိုးဖောက်သော ရာဇဝတ်မှုများသည် ဘင်္ဂလားဒေ့ရှ်နိုင်ငံအတွင်း၌ ဆက်လက် ဖြစ်ပွားသည်ဟု အခိုင်အမာ ဆိုကြသည်။ ဘင်္ဂလားဒေ့ရှ် နိုင်ငံသည် (ICC) ကို လက်မှတ်ထိုးထားသော နိုင်ငံဖြစ်ပြီး တရားစွဲဆိုသူများအနေဖြင့် ယင်းအမှုကို ကိုင်တွယ်ပိုင်ခွင့် ရှိသည်ဟု ဆိုသည်။

ငြိမ်းချမ်းရေး အမျိုးသမီးများဟု အဓိပ္ပာယ်ရသော ရှန်တိမိုဟီလာအဖွဲ့က မေ ၃၀ ရက်တွင် တင်သွင်းသော လျှောက်ထားလွှာတွင် ၎င်းအဖွဲ့၏ ရှေ့နေများက မြန်မာနိုင်ငံအနေဖြင့် ဘင်္ဂါလီမွတ်စလင်များ ပြန်လာရေးကို ငြင်းဆိုပြီး ၎င်းတို့အား ကြောက်မက်ဖွယ်ကောင်းသည့် အခြေအနေရပ်များ၌ နေထိုင်ရရန် အတင်းအကျပ် ပြုနေသမျှ ကာလပတ်လုံး ယင်းသည် လူမျိုးရေးခွဲခြားခြင်း၊ နှိပ်ကွပ်ခြင်းနှင့် လူမျိုးတုံး သတ်ဖြတ်ခြင်းဆိုင်ရာ ရာဇဝတ်မှုများကို ၎င်းနိုင်ငံပိုင်နက်၏ ပြင်ပ၌သာ ဆက်လက် ကျူးလွန်ရာရောက်သည်ဟု ဆိုသည်။

ဧပြီလအတွင်းက (ICC) ၏ တရားစွဲဆို ရေးအကြီးအကဲ ဖာတူးဘင်ဆူဒါက (ICC) တရားသူကြီးများ၏ အကြံဉာဏ်ကို တောင်းခံခဲ့သည်။ သူ၏ ရပ်တည်ချက်မှာ တရားစီရင်ရန် ခွင့်ပြုခြင်းသည် ကောင်းစွာ ချမှတ်ထားသည့် သဘောတရား စည်းမျဉ်းများနှင့် လျော်ညီကြောင်းနှင့် နိုင်ငံတွင်းမှ အတင်းအဓမ္မ မောင်းထုတ်ခြင်းသည် ရုတ်တရက် ဖြစ်ပေါ်လာသည့် နိုင်ငံတကာနှင့် သက်ဆိုင်သော အကြောင်းအရာဖြစ်ကြောင်း ယုံကြည်ထားခြင်း ဖြစ်သည်။

ဇွန် ၂၀ ရက်တွင် (ICC) တရားသူကြီးများ ဘုတ်အဖွဲ့က ဘင်ဆူဒါ၏ တောင်းဆိုချက်နှင့် ပတ်သက်၍ တံခါးပိတ် စစ်ဆေးကြားနားမှုတစ်ရပ် ပြုလုပ်မည်ဖြစ်ကြောင်း သိရသည်။